• Vader:
  Petrus Franciscus Diemel, tr. met

• Moeder:
  Jacoba Kooreman.

tr. (beiden 19 jaar oud) te Leiden [zh] op 2 feb 1881
met

Pieter Corba, zn. van Gerrit Pieters (Gerrit) Corba (Opzigter, Veteraan) en Maria Albitzer [ Albetser], geb. te Veenhuizen op 2 jun 1861 19:00:00, gereformeerd, Horlogemaker te Groningen, Bakker te Leiden, Geboorte aangifte op 3 jun 1861, Broodbakker te Leiden [zh] op 12 apr 1881, ovl. (76 jaar oud) te Leiden [zh] op 19 jan 1938.

Pieter Corba.
NORG Provincie : Drenthe Opheffing : 1998 Noordenveld Toevoegingen : - I : 6 oktober 1948 "Linksgeschuind van zilver en sabel, beladen met een steigerende hengst, waarvan de voorhand van sabel en de achterhand van zilver; in de rechterbovenhoe k een vierkante schans van sinopel, waarvan het binnenmaaiveld van zilver en de hoofdlijnen van het beloop evenwijdig aan de bovenkant, respectievelijk de zijkanten van het schild. Het schild gedekt met een gouden kroon van 3 bladeren en 2 paarlen." II : 21 maart 1968 "Linksgeschuind van zilver en sabel, een steigerende hengst van het ene in het andere, in de rechter bovenhoek vergezeld van een op de hoeken gebastionneerde vierkante schans van keel, de hoofdlijnen van het beloop evenwijdig aan d e bovenrand, respectievelijk de zijkanten van het schild, de binnenplaats van het veld. Het schild gedekt met een gouden kroon van 3 bladeren en 2 paarlen." Oorsprong/verklaring : Het wapen is een samenstelling van symbolen voor de oude paardenmarkt, die al sinds een aantal eeuwen wordt gehouden en de Zwartendijkster schans. In 1629 wordt besloten een vaste dag voor de markt in te stellen, namelijk 24 augustus. Dit wordt in 1709 gewijzigd naar de eerste dinsdag van september. Dit is ook heden t en dage de dag van de paardenmarkt. De Eener of Zwartendijkster schans was een schakel in de verdedigingslinie rondom Friesland, lopende van de Lauwerszee tot aan Kuinre. De schans is in de 15 eeuw opgeworpen en in 1594 verstevigd door Willem Lodewij k. De schans lag strategisch gedurende de 80-jarige oorlog en de inval van de bisschop van Munster in 1672. Het wapen werd als zodanig ingediend, maar de Hoge Raad van Adel had een tweetal bezwaren. Allereerst diende de omschrijving van paard, hengs t te worden, en ten tweede had ze bezwaren tegen de schans. De gemeente weerlegde de bezwaren tegen de schans, aangezien het wapen anders wel erg somber zou worden. De Hoge Raad van Adel vond tevens dat de schans, die begroeid was, van groen weergege ven diende te worden. De gemeente betoogde dat de schans nooit groen was, aangezien ze begroeid was met heide. Ze stelde daarom ook een rode schans voor. Dit werd in eerste instantie niet gehonoreerd, pas in 1968 is de kleur aangepast en is de vormge ving van de schans duidelijker beschreven. Behalve het uiteindelijk verleende wapen, waren er ook nog een aantal ontwerpen ingediend door G.A. Bontekoe, de ontwerper van het wapen. In deze ontwerpen komen eveneens de paarden en schans voor, maar ook een specht. Deze specht zou de bosrijke omgeving van de gemeente weergeven. Het zou zelfs een van de weinige restanten van het oerbos in Nederland zijn. Als symbool voor de uitgestrekte bossen werd gekozen voor de zwarte specht. Een vrij zeldzame vog el, die wel in de gemeente veelvuldig voorkwam. Het eerste ontwerp vertoonde een schild, doorsneden met een trapvormige lijn, waartegen een specht opklom. In de rechterbenedenhoek werd de schans afgebeeld. Als schildhouders fugeerden twee paarden. Di t ontwerp is niet ver gekomen. Een tweede ontwerp gaf een schuin-getinneerde paal te zien, ter weerszijden vergezeld van een klimmende zwarte specht. De paal zou een knoestige boomstam voorstellen. Dit ontwerp zou teveel op een plaatje lijken en wer d dus niet verder doorgevoerd. De twee overgebleven ontwerpen bestonden uit een paard en de schans (al dan niet op een schuindoorsneden schild) en een gecompliceerd wapen met de specht. De gemeente gaf de voorkeur aan het ontwerp met het paard en de schans. Als reserveontwerp werd het volgende wapen gevraagd: " In keel een ingebogen punt van zilver, beladen met een uitgerukte boomstomp van sinopel, waartegen oplkimt een specht van sabel, met kopvlek van keel; ter weerszijden van de punt een toeg ewend springend paard van zilver. Het schild gedekt met een kroon van drie bladeren en twee parels." De Hoge Raad van Adel vond het hoofdontwerp duidelijk beter, met uitzondering van de boven genoemde bezwaren. Er is tevens sprake geweest het wapen v an de familie Van Norgh op te nemen in het wapen. Mr. Bontekoe was hierop echter tegen, er was geen band te vinden tussen de gemeente en de familie, ook zijn er van Norg geen zegels of andere bewijzen te vinden, waaruit zou blijken dat dit wapen op d e gemeente betrekking zou hebben. Er is dan ook geen gebruik gemaakt van dit familiewapen bij de ontwerpen. Literatuur : Bontekoe, 1950b; Informatie gemeente Norg (correspondentie, ontwerpen, achtergronden).

Uit dit huwelijk 15 kinderen: